سفارش تبلیغ
صبا ویژن

همه چیز درباره سونوگرافی داپلر در بارداری

 

اسکن داپلر نوعی سونوگرافی است که از امواج صوتی برای بررسی جریان خون از طریق جفت، بند ناف، بخش‌ هایی از بدن نوزاد و شریان ‌هایی که به رحم شما خونرسانی می ‌کنند، استفاده می‌ کند. طبق مطالعات انجام شده، استفاده از سونوگرافی داپلر در بارداری های پرخطر و در نظر داشتن شرایط جنین و مادر، تاثیر بسزایی در سلامت نوزاد و مادر دارد.

در صورتی که ماما یا پزشک متخصص احتمال دهد فردی در معرض خطر عوارضی مانند پره اکلامپسی است و ممکن است عملکرد جفت تحت تاثیر قرار گیرد، ممکن است اسکن داپلر را پیشنهاد دهد. سونوگرافی داپلرهمچنین یک راه مفید برای بررسی سلامت و رشد کودک در صورت وجود هرگونه نگرانی است.ماماها همچنین از داپلر برای بررسی ضربان قلب نوزاد و اندازه گیری انقباضات زایمان استفاده می کنند که به آن اصطلاحا کاردیوتوکوگرافی (CTG) می گویند. دراین مقاله اطلاعات لازم در مورد سونوگرافی داپلر در بارداری، از جمله کاربردهای آن، نتایج آن و تفسیر نتایج آن را بررسی خواهیم کرد.

سونوگرافی داپلر یا اسکن داپلر، جریان خون را از طریق بند ناف و اطراف قسمت های مختلف بدن کودک، مانند مغز و قلب، اندازه گیری می کند.این دستگاه می تواند نشان دهد که آیا آنها تمام اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز کودک  از طریق جفت تامین می شود یا نه. شما می توانید اسکن داپلر را همزمان با اسکن سونوگرافی معمولی انجام دهید، زیرا امروزه دستگاه های سونوگرافی در مراکز معتبر، تکنولوژی لازم برای انجام داپلر را دارا هستند.

سونوگرافیست شما نواحی مختلف داخل و اطراف جنین در رحم را، بسته به اطلاعاتی که نیاز دارد، بررسی خواهد کرد.

شریان های رحمی رگ هایی هستند که خون را به رحم شما می برند.در بارداری، اندازه این شریان‌ ها افزایش می ‌یابد تا به نوزاد شما مواد مغذی و اکسیژن لازم برای رشد کافی را بدهد.اسکن داپلر شریان رحم بررسی می کند که آیا خون کافی برای انجام این کار به جفت می رسد یا نه.اگر خون نتواند به اندازه کافی به جفت وارد شود، جفت نمی تواند کار خود را به درستی انجام دهد که این وضعیت، نارسایی جفت نامیده می شود.

نارسایی جفت می تواند عوارض خطرناکی را برای شما و نوزادتان ایجاد کند.ممکن است کودک شما مواد مغذی و اکسیژن مورد نیاز برای رشد را از طریق بند ناف دریافت نکند (محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR))، و احتمال ابتلا به پره اکلامپسی در شما بیشتر شود. در اسکن داپلر، شریان رحم جریان خون را از طریق این شریان‌ های مهم بررسی می ‌شودد تا اگر شما یا کودکتان در معرض خطر باشید، بتوانید نظارت و مراقبت ‌های بیشتری را که نیاز دارید، دریافت کنید.

اگر کودک شما به کندی رشد می کند، مایع آمنیوتیک بیش از حد یا خیلی کم تحت تاثیر قرار می گیرد، حرکات او کاهش می یابد و یا شما دوقلو دارید، ممکن است نوع دیگری از داپلر به شما پیشنهاد شود.این روش، اسکن داپلر شریان نافی نامیده می شود و جریان خونی که از جنین به جفت منتقل می شود را از طریق بند ناف را بررسی می کند.

اگر در طول اسکن داپلر شریان نافی مشکلی مشاهده شود، پزشک زنان و زایمان شما ممکن است اسکن های داپلر بیشتری را برای بررسی جریان خون در مغز نوزاد و آئورت او که شریان اصلی بدن او است، درخواست کند.از طرف دیگر، ممکن است پزشک از شما بخواهد که هر هفته دو یا چند اسکن داپلر شریان نافی انجام دهید.

این تست ها سلامت کودک شما را نظارت می کند و به شما و پزشکتان کمک می کند تا بهترین زمان و مکان را برای زایمان خود انتخاب کنید.در این شرایط انجام اسکن داپلر مکرر برای کودک شما کاملا بی خطر است. همچنین، به یاد داشته باشید کهمزایای داشتن اسکن های زیاد برای نظارت بر سلامت کودک شما بیشتر از خطرات احتمالی است.

اگر هر یک از اسکن ‌ها نشان دهد که کودک شما مواد مغذی یا اکسیژن کافی را دریافت نمی‌ کند، ممکن است متخصص زنان و زایمان به شما توصیه کند که زودتر زایمان کنید. اما اگر کودک شما کوچک باشد، نتایج این تست متفاوت خواهد بود.یک جنین کوچک با جریان خون طبیعی، احتمالا تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از طریق بند ناف دریافت می کند.

فردی که اسکن را انجام می دهد (سونوگرافیک) مقداری ژل روی شکم شما می گذارد و یک دستگاه دستی (مبدل) را روی پوست شما حرکت می دهد.مبدل امواج صوتی را ارسال می کند که گلبول های قرمز خون را هنگامی که از طریق بند ناف به بدن کودک شما جریان می یابد، به سمت بدن او منعکس می کند. سپس امواج تابیده شده، بازگردانده می شوند و توسط مبدل جذب می شوند. در نهایت مبدل یک تصویر روی صفحه نمایش ایجاد می کند که به سونوگرافیست نشان می دهد که خون چگونه جریان دارد و تصویری از وضعیت کودک شما به او می دهد.

اسکن داپلر در طول سونوگرافی معمولی، فقط چند دقیقه طول می کشد. نتایج حاصل از سونوگرافی را می توان فورا از روی دستگاه مشاهده کرد.

در صورت نیاز به مراقبت بیشتر در دوران بارداری، پزشک ممکن است اسکن داپلر را توصیه کند. برخی از شرایطی که باعث می شود فرد نیاز به مراقبت بیشتری داشته باشد، می تواند شامل موارد زیر باشد:

·        سرعت رشد جنین کافی نباشد.

·        کودک با توجه به زمان بارداری، به اندازه کافی رشد نکرده باشد.

·        حرکات کودک در شکم مادر به شکل محسوسی کمتر شده باشد.

·        جنین ها دوقلو یا بیشتر باشند و نشانه هایی از سندرم انتقال خون دوقلو (TTTS) وجود داشته باشد.

·        سابقه سقط جنین

·        از دست دادن بارداری یا تولد نوزاد مرده در اواخر دوره بارداری

·        داشتن شرایط پزشکی خاص مانند دیابت یا فشار خون بالا

·        تحت تاثیر قرار گرفتن کودک با آنتی بادی های رزوس (بیماری رزوس)

اگر در آزمایش غربالگری ترکیبی، سطح هورمونی به نام Papp-A پایین باشد، ممکن است بین 20 تا 24 هفته اسکن داپلر رحم درخواست شود. Papp-A توسط جفت تولید می شود، بنابراین سطوح پایین تر از حد انتظار ممکن است نشانه این باشد که جفت عملکرد لازم را نداردو این به این معنی است که کودک ممکن است به خوبی رشد نکند و خطراتی چون تشنج و کما، سلامت مادر و کودک را تهدید کند.

مانند تمام اسکن های اولتراسوند، اسکن داپلر نیز اگر توسط یک فرد متخصص و در مراکز انجام شود، کاملا امن است. سونوگرافیست ها، پزشکان و ماماهایی هستند که به طور کامل آموزش دیده اند تا اسکن داپلر را ایمن انجام دهند و تصویر واضحی از کودک شما به دست آورند. از این روش فقط زمانی استفاده می شود که واقعا نیاز باشد.

مهارت و تجربه فردی که سونوگرافی داپلر را انجام می دهد، می تواند نقش مهمی در نتایج نهایی سونوگرافی و سلامت شما و کودکتان داشته باشد. مرکز رادیولوژی و سونوگرافی دکتر وهاب آقایی، با مجرب ترین کادر و بهترین دستگاه های تصویر برداری روز دنیا، 5 دهه است که سلامتی و تندرستی را به ارمغان آورده است و همواره آماده خدمت رسانی به مراجعین محترم خود می باشد.

این امکان وجود دارد که یک دستگاه داپلر قابل حمل، که به عنوان داپلر جنینی نیز شناخته می شود، برای گوش دادن به ضربان قلب کودک خود در خانه اجاره یا خریداری کنید. با این حال، پزشکان و ماماها اکیداً به والدین آینده توصیه می کنند که از آن استفاده نکنند.

داپلرهای دستی می توانند نتایج اشتباهی داشته باشند و به اشتباه به نتایج آنها اکتفا شود. ممکن است با این دستگاه، صدای جریان خون در جفت یا ضربان قلب خود را بشنوید و آن را با ضربان قلب کودک اشتباه بگیرید.متخصصان بهداشتی آموزش دیده، مانند پزشکان و ماماها آموزش های تخصصی برای تفسیر الگوهای ضربان قلب و سایر صداها را دریافت می کنند، بنابراین بهتر است انجام اسکن داپلر را به آنها بسپارید.

همچنین تشخیص ضربان قلب کودک قبل از سه ماهه دوم بسیار دشوار است، بنابراین ممکن است باعث ایجاد اضطراب و وحشت بی مورد شود. از این رو،انجام تمام چکاپ قبل از زایمان و آگاهی از الگوی حرکات کودک، راه بسیار مطمئن تری برای نظارت بر سلامت کودک است.

کاردیوتوکوگرافی (CTG) نوعی داپلر است که فقط از صدا استفاده می کند و تصویری تولید نمی کند. این دستگاه، ضربان قلب کودک و سرعت تپش قلب را بررسی می کند. ضربان قلب کودک سالم، زمانی که کودک حرکت می کند، می تواند متفاوت باشد.

اگر بارداری سالمی دارید، نیازی به انجام CTG نخواهید داشت.اگر بتوانید احساس کنید کودکتان به طور منظم در طول روز حرکت می کند، به احتمال زیاد حالش خوب است.با این حال، اگر حرکات کودک شما کند شود، لازم است در اسرع وقت با ماما تماس بگیرید.

اغلب مادران برای اولین بار ضربان قلب کودک خود را در یک معاینه معمولی که از داپلر جنین استفاده می کند، می شنوند. امروزه،بسیاری از دستگاه های سونوگرافی امکان شنیدن صدای جنین را حتی قبل از اینکه بتوان آنها را با داپلر شنید، فراهم می کنند.اکثر زنان در حال حاضر قبل از هفته 12 بارداری، سونوگرافی انجام می دهند.

آزمایش داپلر جنین به طور معمول در سه ماهه دوم بارداری (هفته 13 تا 28 بارداری) انجام می شود. برخی از شرکت های تولید کننده دستگاه های داپلر خانگی ادعا می کنند که می توان به وسیله این دستگاه ها، صدای قلب جنین را در هفته های 8 تا 12 بارداری شنید. اما متخصصین تصویر برداری و سونوگرافی معتقدند که نمی توان قبل از هفته 13 ام به ضربان قلب کودک گوش داد، زیرا رحم مادر در سه ماهه اول در ناحیه لگن قرار دارد و در نتیجه، دستگاه به درستی کار نمی کند. همچنین، توصیه می شود از دستگاه های داپلر خانگی نیز قبل از هفته 16 ام بارداری استفاده نکنید.

https://www.drvahabaghai.com/

منبع:

https://www.webmd.com/baby/fetal-doppler#091e9c5e81f82711-3-6

https://www.medicalnewstoday.com/articles/326824#overview

https://www.babycentre.co.uk/a1014526/doppler-scans

 


سونوگرافی داپلر چیست و انواع آن

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از سونوگرافی داپلر برای تشخیص مشکلات قلب و عروق خونی استفاده می کنند.این اسکن جهت و سرعت حرکت خون در شریان ها و وریدها را نشان می دهد. سونوگرافی داپلر همچنین، می‌ تواند لخته‌ های خون، عروق تنگ و سایر مشکلاتی را که بر قلب و رگ‌ های خونی در پاها، بازوها و معده تاثیر می‌ گذارد، شناسایی کند. در این مقاله، سونوگرافی داپلر، انواع آن و روش انجام آن آَن را بررسی خواهیم کرد.

سونوگرافی داپلر چیست؟

سونوگرافی داپلر یک آزمایش غیر تهاجمی است که برای تخمین جریان خون از طریق رگ های خونی از تابش امواج صوتی با فرکانس بالا (اولتراسوند) از گلبول های قرمز در گردش استفاده شود. اولتراسوند صدایی با فرکانس بالا است که شما نمی توانید آن را بشنوید اما از طریق بافت های مایع و نرم عبور می کند.با این حال، هنگامی که به یک سطح محکم تر و متراکم‌ تر مانند دریچه یا صفرا در کیسه صفرا و غیره برخورد می‌کند، به عقب برمی‌ گردد یا پژواک می‌ دهد. بنابراین، وقتی امواج صوتی به ساختارهایی با تراکم‌ های مختلف در بدن ما برخورد می ‌کند، با توجه به ساختار بدن به طور متفاوتی بازتاب می‌ کند.

سونوگرافی معمولی از امواج صوتی برای تولید تصاویر استفاده می کند، اما برخلاف سونوگرافی داپلر، نمی تواند جریان خون را نشان دهد.سونوگرافی داپلر برای تولید تصاویری از جریان خون و سایر مایعات در بدن استفاده می شود.بسته به اینکه کدام قسمت از بدن مورد بررسی قرار می گیرد، این اسکن حدود 15 تا 45 دقیقه طول می کشد.

چه کسانی ممکن است به سونوگرافی داپلر نیاز داشته باشند؟

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از سونوگرافی داپلر معمولا برای موارد زیر استفاده می کنند:

·        تشخیص اختلالاتی را که بر رگ های خونی در شکم، پاها یا بازوها تاثیر می گذارد.

·        بررسی جریان خون پس از انجام عمل جراحی یا انجام برخی درمان ها.

·        ارزیابی جریان خون بین یک زن و جنین داخل رحم او را در دوران بارداری.

سونوگرافی داپلر به تشخیص کدام بیماری ها کمک می کند؟

سونوگرافی داپلر یک روش تشخیصی است که به ارزیابی و تشخیص ناهنجاری ‌ها در جریان خون کمک می‌ کند. این اسکن می تواند به تشخیص بیماری هایی مانند ترومبوز ورید عمقی، لخته شدن خون یا آمبولی کمک کند. همچنین، تست داپلر می تواند به طور موثر به عنوان یک ابزار تشخیصی جایگزین استفاده شود و نتایج آن با روش های تهاجمی تر مانند آرتریوگرافی و ونوگرافی قابل مقایسه است.اسکن داپلر معمولا برای ارزیابی موارد زیر انجام می شود:

·        لخته های خون، از جمله ترومبوز ورید عمقی (DVT).

·        دریچه ‌های ضعیف در رگ‌ های پا که می‌ تواند باعث تجمع خون یا مایعات دیگر در پاها شود (نارسایی وریدی)

·        بررسی خون رسانی به اندام پیوندی (مانند کلیه، کبد یا پانکراس)

·        نقص دریچه قلب و بیماری های مادرزادی قلبی

·        انسداد شریان

·        کاهش گردش خون در پاها (بیماری شریان محیطی)

·        برآمدگی عروق (آنوریسم)

·        تومور در رگ های خونی

·        باریک شدن شریان ها، مانند تنگی شریان گردن (تنگی شریان کاروتید)

انواع سونوگرافی داپلر

1.     داپلر موج پیوسته: این نوع اسکن داپلر، داپلر بالینی نیز نامیده می ‌شود، زیرا می ‌توان آن را با دستگاه قابل حمل انجام داد تا سریعا آسیب یا بیماری های ناشی از شرایطی مانند سکته را نشان دهد. در این اسکن، از تغییر درجه امواج صوتی استفاده می کند تا اطلاعات لازم را در مورد جریان خون در یک رگ ارائه دهد.

2.     داپلر دوبلکس: در سونوگرافی داپلر دوبلکس، ترکیبی از روش‌ های سونوگرافی استاندارد برای تولید تصویری از خون در حال حرکت و اندام‌ های اطراف رگ خونی استفاده می‌ شود.اطلاعات لازم در مورد سرعت و جهت جریان خون در رگ خونی مورد ارزیابی قرار گرفته، توسط نموداری در کامپیوتر ارائه می شود.

3.    داپلر رنگی: این روش به عنوان سونوگرافی داپلر استاندارد برای تهیه تصویری از رگ خونی استفاده می شود. در این روش، امواج صوتی توسط کامپیوتر به رنگ های مختلف تبدیل می شوند و جهت جریان خون و سرعت آن را نشان می دهند.

4.     پاور داپلر: پاور داپلر به جای فرکانس اکو از دامنه سیگنال داپلر برای تشخیص مواد متحرک استفاده می کند.از این اسکن برای نشان دادن وجود جریان خون استفاده می شود و می توان از آن برای نشان دادن جریان خون بسیار کند استفاده کرد. پاور داپلر برخلاف داپلر رنگی، جهت جریان خون را نشان نمی دهد.پزشکان ممکن است از پاور داپلر برای مطالعه جریان خون داخل اندام ها استفاده کنند.

5.     سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال: سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال جریان خون مغز را برای تشخیص سکته مغزی یا خونریزی زیر عنکبوتیه بررسی می کند.

سونوگرافی داپلر چگونه انجام می شود؟

در حین سونوگرافی داپلر، کاوشگر اولتراسوند امواج صوتی را به بدن شما می فرستد.امواج صوتی از سلول ‌های خونی متحرک در رگ‌ های خونی منعکس می‌ شوند و برای شناسایی به کاوشگر بازمی‌ گردند.کامپیوتر تغییر درجه (صداهای کم یا زیاد) بین امواج صوتی ارسال شده به بدن شما و اکو (صدایی که به عقب برگشته) را بررسی می کند تا جهت جریان خون و سرعت حرکت خون را تشخیص دهد. در نهایت، کامپیوتر می تواند اطلاعات مفیدی در مورد سرعت جریان خون، جهت آن و تشخیص وجود یا عدم وجود مانعی در برابر جریان خون را فراهم کند.

چگونه باید برای سونوگرافی داپلر آماده شویم؟

بسته به نوع سونوگرافی و دلیل اسکن، ممکن است نیاز داشته باشید:

·        چند ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید.

·        سیگار را ترک کنید و حداقل دو ساعت قبل از آزمایش از محصولات نیکوتین استفاده نکنید.نیکوتین رگ های خونی را باریک می کند که ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.

در طول سونوگرافی داپلر چه اتفاقی می افتد؟

یک متخصص سونوگرافی، متخصص فناوری تصویربرداری اولتراسوند، این تست را انجام می دهد.اسکن داپلر ممکن است 30 تا 60 دقیقه طول بکشد.بسته به دلیل انجام اسکن، ممکن است درخواست شود به پشت یا پهلو روی تخت مخصوص دراز بکشید یا بنشینید. در حین اسکن:

1.     سونوگرافیست مقدار کمی ژل را روی پوست شما می زند.این ژل به سونوگرافیست کمک می کند تا یک پروب کوچک را روی پوست بچرخاند.همچنین به حرکت امواج صوتی کمک می کند.

2.     مبدل امواج صوتی بدون درد را از طریق پوست به بدن ارسال می کند.امواج صوتی فرکانس بالایی دارند و شما آنها را نمی شنوید.

3.     امواج صوتی از سلول‌های خونی متحرک منعکس می‌شوند و باعث تغییر درجه امواج صوتی می‌شوند.

4.     مبدل تغییرات موج صوتی را تشخیص می دهد.

5.     یک کامپیوتر تغییرات موج صوتی را ضبط می کند و آنها را به تصاویر یا نمودارهایی تبدیل می کند و پزشک می تواند با بررسی و تحلیل این نمودارها، شرایط شما را بررسی کند.

6.     در نهایت، سونوگرافیست ژل را از روی پوست شما پاک می کند.

خطرات اسکن سونوگرافی داپلر

در حال حاضر هیچ خطر شناخته شده ای برای اسکن سونوگرافی داپلر وجود ندارد. این روش به هیچ عنوان به رگ های خونی، قلب، مغز و ساختارهای رحم یا جنین آسیب نمی رساند.اسکن سونوگرافی داپلر تا حد زیادی یک روش ایمن است که به عنوان جایگزینی برای ابزارهای تشخیصی تهاجمی تر استفاده می شود.

لازم به ذکر است که انجام اسکن سونوگرافی داپلر در مراکز تصویر برداری معتبر، هیچ گونه خطری نخواهد داشت. کلینیک سونوگرافی و رادیولوژی دکتر وهاب آقایی، با کادر متخصص و به روزترین دستگاه های تصویربرداری با نیم قرن سابقه درخشان در حوزه تشخیص، یکی از معتبرترین مراکز تصویربرداری در تهران محسوب می شود.

https://www.drvahabaghai.com/

نتایج مثبت کاذب سونوگرافی داپلر

برخی عوامل ممکن است باعث نتایج مثبت کاذب شود و این موضوع می تواند در مورد ناهنجاری های موجود، شک ایجاد کند. این عوامل می تواند شامل موارد زیر باشد:

·        وجود گاز در روده

·        استخوان های بالای ناحیه مورد بررسی در اسکن داپلر

·        حرکت فرد در حین اسکن

·        چاقی شدید

·        داشتن زخم باز در ناحیه ای که باید اسکن شود

·        شرایط پزشکی همزمان مانند بیماری قلبی و آریتمی می تواند باعث تغییر در الگوهای جریان خون شود.رگ های خونی ممکن است در چنین شرایطی طبیعی باشند.

منبع:

https://www.mayoclinic.org/doppler-ultrasound/expert-answers/faq-20058452

https://www.medindia.net/patients/patientinfo/doppler-ultrasound-scan.htm

https://my.clevelandclinic.org/health/diagnostics/22715-doppler-ultrasound


همه چیز درباره همانژیوم کبدی (علائم، تشخیص و درمان آن)

همانژیوم کبد، یک تومور خوش خیم (غیر سرطانی) در کبد است که از خوشه‌هایی از حفره‌های پر از خون تشکیل شده است. اکثر همانژیوم‌های کبدی علائمی ایجاد نمی کنند، اگرچه در صورت بزرگ شدن، می‌توانند باعث کم اشتهایی، تهوع و استفراغ شوند. همانژیوم‌های کوچکتر نیازی به درمان ندارند، اما همانژیوم‌های بزرگتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

همانژیوم کبدی چیست؟

همانژیوم کبد که به عنوان همانژیوم هپاتیک نیز شناخته می‌شود، یک تومور خوش خیم (غیر سرطانی) در کبد است که از خوشه‌هایی از حفره‌های پر از خون تشکیل شده است که توسط شریان کبدی (کبد) تغذیه می‌شود. معمولاً یک بیمار فقط یک همانژیوم دارد، اما در برخی موارد ممکن است بیش از یکی وجود داشته باشد. همانژیوم به سرطان تبدیل نمی‌شود و به سایر نواحی بدن سرایت نمی‌کند.

همانژیوم کبد چقدر شایع است؟

همانژیوم کبدی شایع‌ترین تومور خوش خیم (غیر سرطانی) کبد است که تا 5 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده است.

همانژیوم کبد چه کسانی را مبتلا می کند؟

همانژیوم کبد در بزرگسالان شایع‌تر از کودکان است. سن معمول در هنگام تشخیص 30-50 سال است، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد. همانژیوم کبد در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد، اما می‌تواند هر دو را درگیر کند.

علت همانژیوم کبد چیست؟

علل همانژیوم کبد شناخته نشده است. برخی از موارد ممکن است ژنتیکی باشد (در خانواده وجود دارد).

علائم همانژیوم کبد چیست؟

بیشتر همانژیوم‌های کبدی علائمی ایجاد نمی‌کنند و تنها زمانی کشف می‌شوند که بیمار برای یک بیماری غیرمرتبط دیگر ویزیت شود.

همانژیوم‌های کوچک (با قطر چند میلی متر تا 2 سانتی متر) و متوسط (2 تا 5 سانتی متر) معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند، اما باید به طور منظم توسط پزشک پیگیری شوند. چنین نظارتی لازم است زیرا حدود 10? همانژیوم ها به دلایل ناشناخته در طول زمان افزایش می یابند.

همانژیوم‌های غول پیکر کبد (بیش از 10 سانتی متر) معمولاً علائم و عوارضی را ایجاد می‌کنند که نیاز به درمان دارند. علائم اغلب شامل درد بالای شکم است، زیرا توده بزرگ به اطراف بافت کبد فشار می‌آورد. علائم دیگر عبارتند از:

·         اشتهای ضعیف

·         احساس سیری سریع هنگام خوردن یک وعده غذایی

·         حالت تهوع

·         استفراغ

·         احساس نفخ بعد از غذا خوردن

همانژیوم کبد چگونه تشخیص داده می‌شود؟

همانژیوم کبد معمولاً در طول معاینه فیزیکی معمول یا آزمایشات آزمایشگاهی کشف نمی‌شود. تشخیص معمولاً از مطالعات تصویربرداری که برای یک بیماری متفاوت انجام می شود، ناشی می‌شود.

تکنیک‌های تصویربرداری که می‌توانند همانژیوم کبد را از انواع دیگر تومورها جدا کنند عبارتند از:

1- سونوگرافی با کنتراست (امواج صوتی با فرکانس بالا از طریق بافت‌های بدن ارسال می شود و پژواک ها ضبط می‌شوند و به فیلم یا عکس تبدیل می‌شوند)

2- توموگرافی کامپیوتری (CT) (اشعه ایکس و کامپیوتر، تصاویری از سطح مقطع بدن تولید می‌کنند)

3- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) (یک آهنربا بزرگ، امواج رادیویی و یک کامپیوتر تصاویر را تولید می‌کنند)

4- آنژیوگرافی (کنتراست اشعه ایکس برای مشاهده رگ‌های خونی بدن)

5- سینتی گرافی (اسکن هسته ای که از یک ماده ردیابی رادیواکتیو به نام تکنتیوم-99m برای تشکیل تصویری از همانژیوم استفاده می‌کند).

برخی از همانژیوم‌ها در بدو تولد یا اوایل کودکی (در 5 تا 10 درصد از کودکان یک ساله) تشخیص داده می‌شوند. همانژیوم معمولاً در طول زمان کوچکتر می‌شود و ممکن است در برخی موارد ناپدید شود.

همانژیوم کبد چگونه درمان می شود؟

اگر همانژیوم کبدی کوچک، پایدار و بدون علامت باشد، می توان آن را با مطالعات تصویربرداری هر شش تا 12 ماه یکبار کنترل کرد.

هیچ درمان دارویی برای همانژیوم کبدی وجود ندارد. اگر همانژیوم به سرعت رشد کند یا باعث ناراحتی یا درد قابل توجهی شود، ممکن است به جراحی برای برداشتن همانژیوم نیاز باشد.

تکنیکی به نام آمبولیزاسیون، که در آن رگ‌های خونی تغذیه کننده همانژیوم مسدود می‌شوند، می‌تواند رشد آن را کند یا معکوس کند.

در ادامه به چند روش درمان این بیماری می‌پردازیم:

جراحی برای برداشتن همانژیوم کبد: اگر همانژیوم به راحتی از کبد جدا شود، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن توده توصیه کند.

جراحی برای برداشتن بخشی از کبد از جمله همانژیوم: در برخی موارد، جراحان ممکن است نیاز به برداشتن بخشی از کبد شما همراه با همانژیوم داشته باشند.

روش‌هایی برای توقف جریان خون به همانژیوم: بدون خون رسانی، همانژیوم ممکن است رشد معکوس کند یا کوچک شود. این روش برای متوقف کردن جریان خون، بستن شریان اصلی (بستن شریان کبدی) یا تزریق دارو به شریان برای مسدود کردن آن (آمبولیزاسیون شریانی) است. در این روش بافت سالم کبد آسیبی نمی‌بیند زیرا می‌تواند از سایر رگ‌های مجاور خون بگیرد.

جراحی پیوند کبد: در موارد بعید که همانژیوم بزرگ یا همانژیوم‌های متعدد دارید که با روش‌های دیگر قابل درمان نیستند، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن کبد و جایگزینی آن با کبد اهداکننده توصیه کند.

پرتو درمانی: پرتودرمانی از پرتوهای انرژی قدرتمندی مانند اشعه ایکس برای آسیب رساندن به سلول‌های همانژیوم استفاده می‌کند. این درمان به دلیل در دسترس بودن درمان‌های ایمن‌تر و مؤثرتر، بندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عوارض مرتبط با همانژیوم کبد چیست؟

زنانی که به همانژیوم کبدی مبتلا شده‌اند در صورت باردار شدن با خطر عوارض روبرو هستند. اعتقاد بر این است که هورمون زنانه استروژن، که در دوران بارداری افزایش می‌یابد، باعث بزرگتر شدن برخی از همانژیوم‌های کبدی می شود.

به ندرت، همانژیوم در حال رشد می‌تواند علائم و نشانه‌هایی را ایجاد کند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد، از جمله درد در ربع بالای سمت راست شکم، نفخ شکم یا حالت تهوع. داشتن همانژیوم کبدی به این معنی نیست که نمی‌توانید باردار شوید. با این حال، بحث در مورد عوارض احتمالی با پزشک می‌تواند به شما در انتخاب آگاهانه‌تر کمک کند.

داروهایی که بر سطح هورمون در بدن شما تأثیر می‌گذارند، مانند قرص‌های ضد بارداری، در صورت تشخیص همانژیوم کبدی، می‌توانند باعث افزایش اندازه و عوارض شوند. اما این موضوع بحث برانگیز است. اگر این نوع دارو را مد نظر دارید، فواید و خطرات آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض مکانیکی همانژیوم کبد:

·         پارگی (خود به خود یا در اثر ضربه فیزیکی)

·         فشرده سازی (فشار آوردن) به اندام‌های اطراف مانند معده (که منجر به احساس سیری بلافاصله پس از شروع غذا می‌شود). مجاری صفراوی (که منجر به یرقان می‌شود)؛ یا کپسول کبد (که باعث درد می‌شود)

·         عوارض خونریزی، یا در داخل تومور، یا خارج از تومور به داخل حفره شکمی

·         عوارض دژنراتیو، مانند لخته شدن خون در داخل همانژیوم، یا ایجاد کلسیفیکاسیون (رسوب کلسیم در تومور) یا بافت اسکار

آیا می‌توان از همانژیوم کبد پیشگیری کرد؟

از آنجایی که علت همانژیوم کبدی مشخص نیست، هیچ راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به همانژیوم کبدی هستند؟

افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به همانژیوم کبدی هستند عبارتند از:

·         بزرگسالان

·         کسانی که به مدت طولانی از داروهای خاصی مانند استروئیدها استفاده کرده‌اند

زنان و عوامل مرتبط با خانم‌ها مانند:

·         استروژن درمانی

·         استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی

·         بارداری

·         دو بار یا بیشتر زایمان داشتن

·         هورمون درمانی برای درمان علائم یائسگی

·         درمان‌های تحریک تخمدان

کسانی که از مواد شیمیایی تولید شده توسط هورمون‌های جنسی استفاده می‌کنند که ممکن است باعث رشد همانژیوم شود.

عوامل خطرزا همانژیوم کبد چیست؟

عواملی که می‌توانند خطر تشخیص همانژیوم کبدی را افزایش دهند عبارتند از:

سن شما: همانژیوم کبدی را می‌توان در هر سنی تشخیص داد، اما بیشتر در افراد 30 تا 50 ساله تشخیص داده می‌شود.

جنسیت شما: زنان بیشتر از مردان با همانژیوم کبدی تشخیص داده می‌شوند.

بارداری: احتمال تشخیص همانژیوم کبدی در زنان باردار بیشتر از زنانی است که هرگز باردار نشده‌اند. اعتقاد بر این است که هورمون استروژن که در دوران بارداری افزایش می‌یابد، ممکن است در رشد همانژیوم کبد نقش داشته باشد.

درمان جایگزینی هورمونی زنانی که از درمان جایگزینی هورمونی برای علائم یائسگی استفاده می‌کنند، ممکن است بیشتر از زنانی که این کار را نمی‌کنند، به همانژیوم کبدی تشخیص داده شوند.

سوالات اساسی همانژیوم کبد:

برای همانژیوم کبد، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

اندازه همانژیوم کبد من چقدر است؟

آیا من یک همانژیوم کبدی دارم یا همانژیوم‌های متعدد؟

آیا همانژیوم کبد من در حال رشد است؟

چه آزمایش‌های اضافی نیاز دارم؟

آیا من به درمان همانژیوم کبدی نیاز دارم؟

آیا داروهایی وجود دارد که ممکن است همانژیوم من را بدتر کند؟

از پرسیدن هر سوال دیگری که دارید دریغ نکنید.

سخن پایانی:

همانژیوم کبدی بیماری نگران کننده‌ای نیست. اگر به این بیماری مبتلا شده‌اید تحت نظر یک پزشک مجرب قرار گرفته تا در صورت نیاز فرآیند درمان خود را از سر بگیرید. ابتلا این بیماری دلایل مختلفی دارد. سعی کنید حد الامکان از ابتلا به این بیماری دوری کنید. همانژیوم کبدی با روش‌های مختلفی که در مقاله گفته شد، قابل درمان است.

کلینیک تخصصی سونوگرافی و رادیولوژی وهاب آقایی یکی از بهترین، قدیمی و همینطور مجهزترین مراکز سونوگرافی،ماموگرافی و رادیولوژی ایران است. اگر شما علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش درمانی کلینیک تصویربرداری دکتر وهاب در خیابان ولیعصر تهران و تیم حاذق این کلینیک هستید؛ با کلینیک تماس بگیرید.

https://www.drvahabaghai.com/


با انواع روشهای درمان عفونت رحم آشنا شوید


عفونت رحم، به معنای عفونت اندام‌های تناسلی زنانه است. اغلب زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌های مقاربتی از واژن به رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌ها پخش می‌شوند.

علائم و نشانه‌های عفونت رحم می‌تواند شدید یا خفیف باشد. برخی از زنان هیچ علامت یا نشانه‌ای از وجود این بیماری را تجربه نمی‌کنند. در نتیجه، ممکن است تا زمانی که برای باردار شدن مشکلی نداشته باشید یا دچار درد مزمن لگنی نشوید متوجه ابتلا به آن نشوند.

عفونت رحم چیست؟

عفونت رحم زمانی رخ می‌دهد که اندام‌های تناسلی زنانه عفونی می‌شوند. دستگاه تناسلی بخشی از بدن است که در باردار شدن و بچه‌دار شدن نقش دارد.

اندام‌های تناسلی تحت تاثیر این بیماری، شامل رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ می‌باشد. هنگامی که عفونت رحم دارید، ممکن است در ناحیه زیر شکم احساس درد کنید. همچنین ممکن است ترشحات غیرمعمول از واژن داشته باشید.

چگونه به عفونت رحم مبتلا می‌شویم؟

اکثر افراد معمولاً از طریق رابطه جنسی محافظت نشده به این بیماری مبتلا می‌شوند، اما 15 درصد از این عفونت‌ها از طریق جنسی منتقل نمی‌شوند. رابطه جنسی ممکن است به باکتری‌ها اجازه ورود به سیستم تولید مثل را بدهد، جایی که می‌تواند عفونت، اندام‌ها را آلوده کند.

عفونت رحم بر چه اندام‌هایی تاثیر می‌گذارد؟

عفونت رحم می‌تواند به بخش‌هایی از دستگاه تناسلی شما، از جمله رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ آسیب برساند. این بیماری می‌تواند دردناک باشد و باردار شدن را در آینده دشوار کند. همچنین می‌تواند منجر به عفونت در لگن به نام آبسه لوله تخمدان (TOA) شود که در صورت عدم درمان می‌تواند افراد را بسیار بیمار کند و بسیار دردناک باشد.

چه کسانی در معرض خطر عفونت رحم هستند؟

ممکن است در خطر ابتلا به عفونت رحم  باشید، اگر:

·         مبتلا به عفونت مقاربتی STIs، به ویژه سوزاک یا کلامیدیا هستید.

·         شریک جنسی زیادی داشته باشید یا شریکی داشته باشید که چندین شریک داشته باشد.

·         در گذشته عفونت‌هایی در ناحیه تناسلی داشته‌اید.

عفونت رحم چقدر شایع است؟

هر سال بیش از 1 میلیون زن در ایالات متحده به عفونت رحم مبتلا می‌شوند. و بیش از 100000 زن به دلیل آن نابارور می شوند، یعنی نمی‌توانند بچه دار شوند. بسیاری از موارد حاملگی خارج از رحم نیز نتیجه ایت مشکل است. حاملگی خارج از رحم زمانی است که کودک در خارج از رحم، معمولاً در لوله فالوپ شروع به رشد می‌کند. بارداری خارج رحمی درمان نشده نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

موارد عفونت رحم در سال‌های اخیر کاهش یافته است. دلیل ممکن است این باشد که تعداد بیشتری از زنان آزمایش‌های منظم برای کلامیدیا و سوزاک، عفونت‌های اصلی که منجر به این بیماری می‌شوند، انجام می‌دهند.

چه چیزی باعث عفونت رحم می‌شود؟

باکتری‌هایی که وارد دستگاه تناسلی می‌شوند اغلب باعث عفونت رحم می‌شوند. این باکتری‌ها از واژن، از طریق دهانه رحم، به رحم، لوله های فالوپ و تخمدان‌ها و به لگن منتقل می‌شوند.

به طور معمول، زمانی که باکتری‌ها وارد واژن می‌شوند، دهانه رحم مانع از گسترش آنها به سایر اندام‌های تناسلی می‌شود. اما گاهی اوقات دهانه رحم از یک بیماری مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا عفونی می‌شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، کمتر قادر به جلوگیری از باکتری‌ها است.

سوزاک و کلامیدیا درمان نشده باعث حدود 90 درصد موارد عفئنت رحمی می‌شود. علل دیگر عبارتند از:

·         سقط جنین

·         زایمان.

·         قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)، مسی یا هورمونی. این خطر در چند هفته پس از قرار دادن دستگاه، بیشتر است. بسیاری از اوقات این نوع عفونت با آزمایش STI در زمان قرار دادن IUD قابل پیشگیری است.

علائم عفونت رحم چیست؟

ممکن است متوجه نشوید که این بیماری را دارید. علائم ممکن است خفیف یا غیر قابل توجه باشد. اما علائم این عفونت همچنین می‌تواند به طور ناگهانی و سریع شروع شود. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

·         درد یا حساسیت در معده یا پایین شکم، شایع ترین علامت است.

·         ترشحات غیر طبیعی واژن، معمولاً زرد یا سبز با بوی غیرعادی.

·         لرز یا تب.

·         تهوع و استفراغ.

·         درد هنگام رابطه جنسی

·         سوزش هنگام ادرار کردن

·         پریودهای نامنظم یا لکه بینی در طول ماه.

·         درد در سمت راست بالای شکم.

عفونت رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر علائم عفونت رحم را احساس کردید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. هر چه زودتر مراقبت شوید، شانس درمان موفقیت آمیز شما بیشتر می‌شود.

معمولا، پزشک شما می‌تواند این بیماری را از طریق موارد زیر تشخیص دهد:

·         سابقه پزشکی، از جمله پرسش در مورد سلامت عمومی، فعالیت جنسی و علائم.

·         معاینه لگن برای بررسی اندام‌های تناسلی و جستجوی علائم عفونت.

·         کشت واژینال برای نمونه برداری از هرگونه باکتری.

چه آزمایش های دیگری ممکن است برای تشخیص عفونت رحم نیاز داشته باشم؟

پزشک شما همچنین برای شناسایی بیماری ممکن است تجویز کند:

·         آزمایشات خون

·         آزمایش ادرار برای رد عفونت دستگاه ادراری که باعث درد لگنی مشابه می شود.

·         سونوگرافی برای دریافت تصاویر واضح تر از دستگاه تناسلی.

در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آزمایش‌های زیر را نیز توصیه کند:

·         بیوپسی آندومتر برای برداشتن و آزمایش یک نمونه بافت کوچک از آندومتر، پوشش داخلی رحم.

·         لاپاراسکوپی، جراحی با استفاده از برش‌های کوچک برای بررسی دقیق اندام‌های تولید مثل.

·         کولدوسنتز، با یک سوزن در پشت واژن برای خارج کردن مایع برای معاینه. این روش بسیار نادرتر از روش‌های قبل است، اما گاهی اوقات مفید است.

عفونت رحم چگونه درمان می‌شود؟

پزشک شما آنتی بیوتیک‌هایی را که از طریق دهان مصرف می کنید تجویز می‌کند. مطمئن شوید که تمام داروهای خود را مصرف کنید، حتی اگر احساس بهتری نسبت به قبل دارید. اغلب، قبل از از بین رفتن عفونت، علائم شما بهبود می‌یابد. ممکن است پزشک شما چند روز پس از شروع دارو به شما توصیه کند که مجدد شما را ویزیت کند. پزشک با ویزیت مجدد می‌تواند بررسی کند که درمان شما موثر است یا خیر.

برخی از افراد آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند و هنوز علائم دارند. اگر این اتفاق افتاد، ممکن است لازم باشد برای دریافت دارو از طریق وریدی به بیمارستان بروید. همچنین ممکن است به داروهای وریدی نیاز داشته باشید اگر:

·         حامله هستند

·         دچار عفونت شدید و احساس بیماری شدید هستید.

·         آبسه (مجموعه چرک) در لوله فالوپ یا تخمدان خود داشته باشید.

آیا برای عفونت رحم نیاز به جراحی دارم؟

جراحی برای عفونت رحم نادر است اما در برخی موارد می‌تواند کمک کند. اگر پس از مصرف آنتی بیوتیک‌ها همچنان علائم یا آبسه دارید، با پزشک خود در مورد جراحی صحبت کنید.

آیا شریک زندگی من نیز برای عفونت رحم من به درمان نیاز دارد؟

اگر بیماری التهابی لگن دارید، به شریک جنسی خود بگویید. آن‌ها همچنین باید به خاطر خود و شما تحت درمان قرار گیرند. در غیر این صورت، با از سرگیری رابطه جنسی، ممکن است دوباره عفونت رحم عود کند.

آیا می‌توانم از عفونت رحم جلوگیری کنم؟

گاهی اوقات، عفونت رحم به دلیل یک عفونت مقاربتی نیست. این بیماری می‌تواند از باکتری‌های طبیعی واژن باشد که به اندام‌های تناسلی شما دخول می‌کنند.

با این حال، اغلب اوقات عفونت رحم به دلیل رابطه جنسی محافظت نشده اتفاق می‌افتد. اقداماتی را برای انجام رابطه جنسی ایمن انجام دهید.

1- از خود در برابر عفونت‌های مقاربتی که می‌تواند باعث عفونت رحم شود محافظت کنید.

2- شرکای جنسی را محدود کنید: اگر چندین شریک داشته باشید، خطر بیمار شدن شما افزایش می‌یابد.

3- روش‌های جلوگیری از بارداری را انتخاب کنید: این نوع پیشگیری از بارداری شامل کاندوم و دیافراگم است.

4- در صورت مشاهده علائم به دنبال درمان باشید: اگر متوجه علائم عفونت رحم یا سایر بیماری‌های مقاربتی شدید هستید، فورا درمان را انجام دهید. علائم شامل ترشح غیرمعمول واژن، درد لگن یا خونریزی بین قاعدگی است.

5- معاینات منظم را انجام دهید: معاینات و غربالگری‌های زنان را به طور منظم انجام دهید. اغلب، ارائه دهندگان می‌توانند عفونت‌های دهانه رحم را قبل از انتشار به اندام‌های تناسلی شناسایی و درمان کنند.

آیا من به آزمایش عفونت مقاربتی به طور منظم نیاز دارم؟

اگر از نظر جنسی فعال هستید، با پزشک خود در مورد آزمایش سالانه عفونت‌های مقاربتی صحبت کنید. پزشکان اغلب آزمایش کلامیدیا را برای کمک به ایمن نگه داشتن شما توصیه می‌کنند. همچنین انجام آزمایش قبل از رابطه جنسی با یک شریک جدید مفید است.

آیا عفونت رحم قابل درمان است؟

اگر تشخیص و درمان سریع عفونت را دریافت کنید، آنتی بیوتیک ها می‌توانند عفونت رحم را درمان کنند. اما درمان نمی‌تواند آسیبی را که قبلاً به اندام‌های تناسلی شما وارد شده است، معکوس کند. منتظر درمان نباشید فوراً با پزشک خود مراجعه کنید تا بتوانید کمکی را که برای سالم ماندن نیاز دارید دریافت کنید.

آیا عفونت رحم عوارضی دارد؟

اگر چندین بار به PID مبتلا شوید، ممکن است بر روی لوله‌های فالوپ زخم ایجاد شود. جای زخم می‌تواند منجر به مشکلات متعددی شود، از جمله:

·         درد مزمن لگن.

·         حاملگی خارج رحمی.

·         ناباروری.

اگر بیماری عفونت رحم داشته باشم، آیا برای باردار شدن با مشکل مواجه می‌شوم؟

عفونت رحم می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد. از میان زنانی که عفونت رحم داشتند، مطالعات نشان داد که از هر 8 نفر 1 نفر برای باردار شدن مشکل دارند. افرادی که عفونت‌های مکرر داشتند، باردار شدنشان دشوارتر بود.

چگونه عفونت رحم بر باروری تأثیر می‌گذارد؟

یک تخمک باید از تخمدان شما، به لوله فالوپ و داخل رحم حرکت کند. سپس اسپرم می‌تواند آن را بارور کند. اما باکتری‌های عفونت رحم می‌توانند باعث ایجاد زخم در لوله‌های فالوپ شوند. بافت اسکار باعث می‌شود مسیر تخمک برای رسیدن به جایی که باید برود، سخت‌تر شود.

آیا می‌توانم دوباره به عفونت رحم مبتلا شوم؟

بله، ممکن است دوباره آلوده شوید. یک بار گرفتن عفونت رحم شما را از دریافت مجدد آن محافظت نمی‌کند.

اگر عفونت رحم داشتم، چه زمانی می‌توانم رابطه جنسی را از سر بگیرم؟

برای شروع مجدد رابطه جنسی، شما و همسرتان باید یک هفته پس از اتمام آنتی بیوتیک‌ها و داروهای تجویز شده توسط صبر کنید و سپس با اجازه پزشک شروع بع رابطه کنید. انجام این کار به جلوگیری از عفونت مجدد کمک می‌کند.

در صورت ابتلا به عفونت رحم چگونه می‌توانم از خودم مراقبت کنم؟

اگر علائم عفونت رحم را احساس کردید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. و اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشتید، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید، حتی اگر علائمی را احساس نمی‌کنید. هر چه زودتر تحت درمان قرار بگیرید، احتمال تاثیرگذاری درمان بیشتر می‌شود. درمان سریع همچنین خطر عوارض جدی را کاهش می‌دهد.

نکات دیگر برای مراقبت از خود:

    برای جلوگیری از هل دادن باکتری‌ها به سمت بالا از واژن به داخل رحم و لوله‌های فالوپ، از دوش خودداری کنید.

    چند روز پس از شروع دارو به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که داروها تاثیرگذار است.

    تمام داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.

    برای محافظت از خود در برابر عفونت، هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید.

    یک هفته بعد از اینکه شما (و همسرتان) دارو را تمام کردید صبر کنید تا زندگی جنسی خود را از سر بگیرید.

چه زمانی باید در مورد عفونت رحم به پزشک مراجعه کنم؟

در صورت مشاهده علائم عفونت رحم به پزشک خود مراجعه کنید. در صورت داشتن موارد زیر به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید:

·         درد شدید زیر شکم.

·         استفراغ شدید.

·         تب بالا (بالاتر از 38 درجه).

·         غش کردن.

چه چیزی باید در مورد عفونت رحم از پزشک خود بپرسم؟

اگر عفونت رحم دارید، از پزشک خود بپرسید:

    به چه درمانی نیاز خواهم داشت؟

    آیا نیاز به بررسی مجدد دارم؟

    آیا عفونت رحم بر توانایی من برای باردار شدن تأثیر می‌گذارد؟

    عوارض احتمالی عفونت رحم چیست؟

    چه زمانی می توانم رابطه جنسی را از سر بگیرم؟

    برای جلوگیری از عفونت رحم چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

سخن پایانی

عفونت رحم، عفونت اندام‌ تناسلی شماست. معمولاً در اثر یک عفونت مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می‌شود. اگر متوجه علائم عفونت رحم ، مانند درد در زیر شکم خود شدید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک می‌تواند عفونت رحم را تشخیص دهد و برای درمان آن آنتی بیوتیک به شما بدهد. درمان زودهنگام برای جلوگیری از عوارض عفونت رحم مانند ناباروری ضروری است. در صورت نیاز همسر شما نیز باید تحت درمان قرار گیرند. شما می‌توانید با استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی از عفونت رحم جلوگیری کنید.

به منظور تشخیص این عارضه در کنار معاینات تشخیصی توسط پزشک، از سونوگرافی رحم استفاده می شود. برای انجام سونوگرافی رحم می توانید با مرکز سونوگرافی و رادیولوژی دکتر وهاب آقاییتماس بگیرید. در این مرکز انواع آزمایشات تشخیصی در رابطه با ناهنجاری های رحم و تخمدان با استفاده از آخرین دستگاه ها و متد های روز دنیا انجام می شود.

https://www.drvahabaghai.com/

منابع

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9129-pelvic-inflammatory-disease-pid

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/pelvic-inflammatory-disease/symptoms-causes/syc-20352594

https://www.nhs.uk/conditions/pelvic-inflammatory-disease-pid/

https://www.healthline.com/health/pelvic-inflammatory-disease-pid

 


همه چیز درباره درد پستان (علت و درمان آن)

درد پستان که در اصطلاح پزشکی به آن ماستالژیا (Mastalgia) نیز گفته می شود، یکی از اختلالات رایج در بین بانوان در سنین بین 30 تا 50 سالگی است. آمار نشان می دهد که حدود 70 درصد از بانوان در این سنین تجربه درد پستان را داشته اند. درد سینه ها ممکن است به صورت خیلی شدید یا خفیف بوده و یا به صورت سطحی یا عمقی حس گردد. در هر حال، عوامل مختلفی می تواند منجر به بروز درد پستان شده و یا آن را تشدید نمایند. مهم ترین مساله در این گونه شرایط آن است که بدانیم درد پستان ها نشانه چیست ؛ زیرا درد سینه های راست و چپ می تواند به دلایل طبیعی و غیرطبیعی مختلف بروز کند.

یکی از باورهای عمومی در بین افراد این است که درد سینه ها به بروز سرطان سینه مربوط می شود. هر چند شکل گیری توده های مختلف در بافت پستان می تواند یکی از دلایل درد پستان باشد، اما هر دردی الزاما ناشی از سرطان پستان نیست. درد پستان های سمت چپ یا راست می تواند به هر دلیلی به وجود آید.

در این مقاله قصد داریم به بررسی فاکتورهای موثر در بروز درد پستان های سمت راست زنان یا پستان سمت چپ بپردازیم. خواهیم دید که علت درد سینه در زنان چیست و در چه مواردی باید درمان آن جدی گرفته شود.

درد پستان چیست و در چه مواقعی احساس می شود؟

درد پستان یا ماستالژیا عمدتا به صورت یک درد ضربان دار، تیز و همراه با سوزش در داخل بافت پستان حس می شود. گاهی بروز درد پس از ایجاد سفتی در بافت سینه به وجود می آید که ممکن است با قدری حساسیت نیز همراه گردد. بروز درد پستان فارغ از جنسیت است و در مردان و زنان با یک احتمال می تواند بروز کند. البته در نظر داشته باشید که علت درد سینه در زنان می تواند با مردان متفاوت باشد.

درد پستان ممکن است به صورت خفیف یا شدید بروز کند که این مساله کاملا به علت درد بستگی خواهد داشت. همچنین، مدت زمان دوام درد سینه در افراد مختلف می تواند متفاوت باشد. حتی گاهی جنسیت افراد نیز بر شدت درد و مدت زمان آن تاثیرگذار است. برخی از موارد عمده که معمولا منجر به بروز درد پستان در زنان و مردان می شوند در ادامه معرفی می کنیم. برای مطالعه بیشتر درباره درد پستان کلیک کنید.

علت درد پستان ها چیست؟

درد پستان به هر دلیلی می تواند در افراد مختلف بروز کند. این نوع درد می تواند در اثر عوامل جدی یا طبیعی به وجود آید. برای مثال، افراد ممکن است در دوران بارداری یا قاعدگی با درد پستان مواجه شوند که کاملا طبیعی است. اما در برخی موارد بروز توده های خطرناک در بافت پستان می تواند عامل ایجاد درد شود. در چنین شرایطی پیگیری های جدی لازم است تا علت درد پستان در اسرع وقت درمان گردد. در ادامه به بعضی از عوامل منجر به درد پستان های راست و چپ در بانوان و آقایان خواهیم پرداخت.

درد پستان ناشی از ژنیکوماستی در مردان

یکی از رایج ترین دلایلی که می تواند در مردان درد پستان را به همراه داشته باشد، وجود اختلال ژنیکوماستی است. در واقع، در برخی مردان تعادل بین هورمون های استروژن و پروژسترون ممکن است بر هم بخورد. در نتیجه اندازه سینه ها در این افراد به طور غیر طبیعی بزرگ تر خواهد بود. زیرا در اثر عدم تعادل به وجود آمده، مقدار بافت سینه ها افزایش می یابد که این حالت را ژنیکوماستی می نامند. ژنیکوماستی می تواند هر دو سینه یا یکی از آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. اگر می خواهید بدانید ژنیکوماستی دقیقا چیست اینجا کلیک کنید.

نوسانات هورمونی و درد پستان ها

تقریبا همه بانوان در زمان های نزدیک به دوران قاعدگی و در حین آن درد پستان را تجربه می کنند. علت سفت شدن سینه زنان در نزدیکی دوران قاعدگی نیز به همین موضوع بستگی دارد. درد سینه در دوران پریود بانوان عمدتا فقط چند روز در ماه بروز می کند و با شروع دوره قاعدگی برطرف می شود. درد پستان در دوران قاعدگی امری طبیعی است و می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد.

برخی دیگر از افراد از حدود یک هفته پیش از شروع پریود خود به این درد دچار می شوند و گاه تا اتمام سیکل قاعدگی ادامه می یابد. در این مورد نیز شدت درد می تواند متفاوت باشد. دقت کنید که اگر در طول ماه (خارج از زمان مرتبط با دوران قاعدگی) احساس درد در پستان خود دارید، با درد پستان ها قبل از پریودی مواجه نیستید؛ در این شرایط باید پیگیری کنید که علت درد پستان ها چیست.

درد پستان ها در اوایل بارداری نیز به وجود نوسانات هورمونی مربوط می شود. به طور کلی، هر عاملی که بتواند بر چرخه قاعدگی تاثیر بگذارد (مثل بلوغ، بارداری یا یائسگی) می تواند منجر به بروز درد شود. درد پستان ها در بارداری نیز از جمله این موارد به حساب می آید.

درد پستان ناشی از توده های خوش خیم

در بسیاری از موارد وجود توده ها و بافت های اضافی خوش خیم در پستان می تواند منجر به ایجاد درد سینه ها شود. برای مثال، کیست پستان بر حساسیت و درد سینه ها تاثیرگذار است. این نوع دردها به ندرت به سرطان پستان مربوط می شود و نیاز به پیگیری های جدی ندارد. با این حال، اگر درد پستان ها بعد از یک یا دو سیکل قاعدگی برطرف نگردد، لازم است جهت پیگیری علت آن اقدام نمایید.

درد پستان در دوران شیردهی به کودک

شیر دادن به نوزاد و کودک می تواند ناراحتی هایی مانند درد پستان های چپ و راست را برای مادران در پی داشته باشد. البته اگر شیردهی با روش صحیحی انجام گیرد شدت ناراحتی به حداقل خواهد رسید. برای مثال، کودک باید در هنگام شیردهی، کاملا به سینه مادر بچسبد. همچنین، شیردهی به کودک باید در زمان های مناسب انجام گیرد تا از تجمع شیر در سینه جلوگیری به عمل آید.

گاهی نیز ممکن است وجود عفونت در مجاری شیری منجر به درد پستان در بانوان شیرده شود. در چنین شرایطی لازم است به پزشک مراجعه کنید تا با مصرف آنتی بیوتیک مشکل برطرف گردد.

مصرف برخی داروها

بسیاری از افراد به دلایل مختلفی ناچار به هورمون درمانی می شوند. از این رو، معمولا باید از قرص های هورمونی استفاده کنند. مصرف قرص های ضد بارداری نیز از گروه داروهای هورمونی به حساب می آیند. این داروها عمدتا باعث درد پستان خواهند شد.

معمولا استفاده از این داروها باید به طور مداوم انجام گیرد و نباید قطع شود. اما لازم است در صورت بروز درد پستان با پزشک خود صحبت نمایید تا در صورت امکان از داروی جایگزین استفاده کند.

الگوی زندگی نامناسب

داشتن الگوی زندگی نامناسب می تواند عوارض جانبی بسیاری در پی داشته باشد. رژیم غذایی نامناسب، مصرف سیگار و استرس و تنش بالا هر یک در نوع خود می توانند منجر به درد پستان گردند. برای مثال، مصرف مواد غذایی شامل حجم بالایی از چربی ها و کربوهیدرات های تصفیه شده برای هر فردی خطرناک است؛ اما استفاده از این مواد در بانوان می تواند منجر به ایجاد درد پستان گردد. همچنین، کشیدن سیگار سطح اپی نفرین بافت پستان را در بانوان بالا می برد و درد پستان را در پی دارد.

دلیل ایجاد درد سینه سمت چپ و زیر بغل ها چیست؟

یکی از دردهایی که معمولا در بین افراد مختلف مخصوصا بانوان به چشم می خورد، احساس درد در سینه سمت چپ و زیر بغل است. معمولا علت درد سینه سمت چپ و زیر بغل ها به عوامل مختلف گوارشی تا قلبی و عروقی مرتبط می شود.

عمده افرادی که به ناراحتی های معده دچار می شوند، از درد در ناحیه سمت چپ قفسه سینه شکایت دارند. همچنین، با توجه به موقعیت ماهیچه قلب، گاهی گرفتگی عروق قلب و یا وجود نارسایی های قلبی و عروقی خود را با احساس درد در سینه سمت چپ و زیر بغل نشان می دهند.

درمان درد پستان ها چگونه انجام می گیرد؟

اگر بروز درد پستان در اثر عوامل طبیعی باشد، معمولا این درد به صورت دوره ای برطرف می شود. رعایت برخی نکات برای جلوگیری از بروز این گونه دردها می تواند مفید باشد که بعضی از آن ها عبارت اند از:

· پوشیدن سوتین های حمایتی در طول شبانه روز

· کاهش مصرف سدیم

· مصرف مکمل های کلسیم

· استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی که سطح هورمون ها را تنظیم می کند

· مصرف داروهای مسدود کننده استروژن

· مصرف داروهای ضدالتهابی برای کاهش درد

انتخاب هر یک از این روش ها برای درمان درد پستان ها باید بر اساس تشخیص پزشک و بعد از معاینات کامل انجام گیرد.

در مواردی که درد سینه ها از عوامل غیرطبیعی ایجاد شده و بی وقفه ادامه دارد، لازم است برای پیگیری علت آن اقدام شود. در چنین شرایطی پزشک انجام برخی اقدامات تشخیصی نظیر سونوگرافی پستان، ماموگرافی، MRI و یا حتی در مواقع ضروری، بیوپسی پستان را تجویز می کند.

مرکز تصویربرداری دکتر وهاب آقایی ؛ مجهزترین مرکز رادیولوژی و تصویربرداری در تهران

دکتر وهاب آقایی به عنوان یکی از بهترین رادیولوژیست ها و سونوگرافیست ها در تهران به شمار می آیند. مرکز تصویربرداری دکتر وهاب آقایی با فراهم کردن تجهیزات روز دنیا قادر است تا با کیفیت ترین نتایج را در اختیار مراجعین خود قرار دهد.

ارتباط این مرکز با بهترین متخصص های شهر تهران باعث شده تا افراد بتوانند برای بررسی نتایج سونوگرافی و رادیولوژی خود به این پزشکان معرفی شوند. جهت اطلاع از نحوه ارتباط با مرکز تصویربرداری و رادیولوژی دکتر وهاب آقایی ، می توانید به قسمت تماس با ما در وبسایت این مرکز مراجعه نمایید و یا برای آشنایی با این مرکز وارد لینک شوید.